Dag 17: Kathedraal der Engelen

14augustus 2015 Bazancourt – Reims

20,1 km, 4 uur 15 minuten totaal: 406,3 km

24 °C

Na een nacht met enkele buien zag het er vanochtend dreigend uit, maar gelukkig hebben we geen regen van enige betekenis gehad. In de loop van de middag klaarde het helemaal op en ging de zon weer volop schijnen. Vandaag liepen we over een oude Romeinse Heirbaan; kaarsrecht en zonder noemenswaardige hindernissen. Eentje zou je kunnen opnoemen: al op 15 km voor Reims kun je de contouren van de kathedraal ontwaren en dan moet je nog ruim 3 uur. De torens van de kathedraal komen maar niet dichterbij!

Even voor twaalven kwamen we bij de kathedraal en hebben we onze stempel gehaald; de dames die ons verder aan een onderdak zouden kunnen helpen zouden echter niet eerder aanwezig zijn dan vanaf 2 uur die middag, dus moesten we ons noodgedwongen op een terras nestelen voor de kathedraal.

Natuurlijk hebben we ook een kaarsje opgestoken voor ons thuisfront in de kerk. In de kathedraal werden we aangesproken door Hay en Jacqueline Engels, hij geboortig uit Merselo (wat is de wereld klein), en nu wonende in Horst-America; hij had al dagen last van een lage rugpijn, c.q. pijn in zijn heup en hij wilde wel eens voelen hoe het was om met een Wheelie te lopen. Hij heeft hem even getest en het beviel hem erg goed. Hij weet nu dat er in ieder geval ook een alternatief is voor de rugzak om naar Santiago te lopen. Buiten de kathedraal vroegen we aan een vrouw of ze een foto van ons wilde maken. Natuurlijk deed ze dat met plezier en ze vond onze uitrusting zo bijzonder dat de nodige gegevens werden uitgewisseld.

Aangekomen in de jeugdherberg, onze slaapplaats voor vannacht, stond Laura, die we in Chateau-Porcien hebben ontmoet, ook aan de balie om zich in te schrijven. We hebben haar deelgenoot gemaakt van onze wederwaardigheden in Bazancourt. Niet dat het haar schuld was, dat ze er met de sleutel vandoor is gegaan; de gemeenteambtenaar had haar er op moeten wijzen dat zij de enige sleutel in haar bezit had. Ach, ze kon er ook niets aan doen.

Na de douche en de kleine was zijn we samen met Hay en Jacqueline een hapje gaan eten en hebben we gezellig het begin van de avond al keuvelend in geluid. Morgen naar Epernay.

Hay, Jacqueline, Mathieu en Roland