16 september 2015 Zubiri – Pamplona |
22,5 km, 5 uur 25 minuten totaal: 1178,9 km |
23 °C |
Toen we gisteren steil afdaalden van de heuvel naar Zubiri dachten we dat we eenzelfde toer, maar dan omgekeerd, weer moesten uithalen als we de volgende dag weg gingen. Dat viel gelukkig mee; de heuvel was maar klein en in een mum van tijd waren we boven. Daarna ging het redelijk vlak op weg naar Larrasoaña.De paadjes van de Camino worden hier wel erg smal en leiden soms langs diepe kloven, dus je moet goed opletten.
Na 10 km zijn we gestopt om koffie te drinken en iets te eten. Zoals tot nu toe nog iedere keer, staan we dan volop in de belangstelling; medepelgrims komen vragen hoe dat bevalt, zo’n kar, en of ze het even mogen proberen. Slechts een paar hebben onmiddellijk door dat het op het vlakke terrein en heuvel-af een groot voordeel is als je de bagage in zo’n kar hebt zitten, maar dat het heuvel-op toch echt vies tegen valt.
Wat ook opvalt is dat je de hele dag zo ongeveer dezelfde pelgrims tegen komt. Vandaag was dat een Australisch echtpaar, een Japanse meid van mid-twintig, 2 Nederlanders van eind veertig, een paar Italianen en twee Spaanse jongens, ook zo ongeveer mid-twintig. En in de etappeplaats kom je vaak ook weer dezelfde pelgrims tegen als die je in de vorige etappeplaats hebt gezien; kortom, je loopt ongeveer allemaal dezelfde daglengte, zo tussen de 20 en 25 km.
Om half een liepen we Pamplona in, maar moesten toch nog een kilometer of vijf voordat we bij onze Albergue kwamen; een pelgrimsrefugio gerund door de plaatselijke parochie en met de mooie naam Jésus et Maria. Dat moet wel goed komen. Nadat we onze slaapplek hadden bekeken zijn we Pamplona ingelopen om de stad te bekijken en om een telefoonkaartje van Lebara te kopen. Dat laatste was geen doorslaand succes: we hebben er niet aan gedacht dat Spanjaarden Siësta houden en dus stonden we, na een flinke wandeling van 2 km dwars door de stad, voor een dichte deur. De zaak ging eerst weer om 16.30 uur open. Nou, daar gaan we niet op wachten, en dus keerden we onverrichter zake terug.
Morgen gaan we richting Puente la Reina.
Na een achterstand van een kleine week met lezen even een inhaalslag moeten doen. Wat een goede beslissing van jullie om een stuk te treinen i.p.v. elke ochtend met klamme en vochtige kleren aan te moeten starten. Fijn dat jullie nu droog en warm kunnen slapen en nu jullie “gezegend” zijn, moet de rest van jullie wandeltocht toch zeker lukken!
Ook mooi om te lezen dat jullie nu zoveel pelgrims ontmoeten uit alle delen van de wereld.
Succes weer met het vervolg van jullie reis!
Groetjes,
Anny jeuken
LikeLike
Hallo Roland en Mathieu,
Als ik jullie verhalen en belevenissen goed lees, gaat het prima met jullie! Blij dit te lezen. Het slapen nu in een “echt”bed zal zeker voor jullie goed doen. Je ziet er overigens Roland uit als een echte pelgrim. Als het bij terugkomst maar niet uitdraait dat jij nog eens in een klooster wilt!!
Nog heel veel succes en ik blijf je verhalen en foto’s bewonderen.
Gr. Ron
LikeLike
Punta la Reina? Daar doen we in Nederland niet aan geloof ik.. Wij doen het gewoon met Julianatoren. Maar jullie wandeltocht lijkt verdacht veel op onze wereldreis van 2010: vaak dezelfde mensen tegenkomen! Klinkt gezellig en neem aan dat je straks nog even een rondje door de straten van Pamplona rent (wel wat kwieker dan die stieren die dat normaal doen).
En om je Spaans even te oefenen: Alli se llueve a cantaros en voor de Zuid-Amerikanen: Cae agua a baldes… Daar hoef je dus niet eerder voor naar huis te komen! Morgen Spaans les 3 😉
Hasta pronto o hasta manana,
Buen suerte y buenas noches
LikeLike
Waar een tikfout al niet toe kan leiden: van Julianatoren naar Koninginnebrug. Het plaatsje heet Puente la Reina, maar ik vond de link naar Julianatoren erg leuk gevonden!
LikeLike
Roland, waar is je buik gebleven?!
LikeLike
Als je elke dag een paar gram zweetdruppels op een heuveltje achter laat, dan verdwijnt jouw buik als sneeuw voor de zon.
LikeLike
Hallo Ronald en mede wandelaar,
We genieten van jullie prachtige foto’s. Maar het blijft toch een hele operatie om zoveel
kilometers te voet af te leggen. We hopen dan ook dat jullie toch goed kunnen slapen en
lekker eten. Ook in de verhalen lees ik de emotie van de tegenvallers en de geweldige
ontmoetingen met personen uit alle werelddelen. Dus laat ons nog vele dagen verrassen
met boeiende teksten en erg mooie beelden.
Groeten Anne Marie en Jan
LikeLike