Niet Echt!

Donderdagavond had ik mijn schoenen ’s avonds voor het slapen gaan onder het luifeltje van mijn tentje gezet en de luifel vervolgens wel dichtgetrokken. Desalniettemin waren mijn schoenen de volgende morgen vochtig. Omdat ik geen twee paar wandelschoenen bij me had, moest ik het daar maar mee doen. De gevolgen waren dat ik aan het eind van de wandeltocht van die dag een flinke blaar had ontwikkeld onder mijn linkervoet (en ik heb nooit blaren!).

Hoe was het ook al weer? Afgesloten op zijn Duits, da’s ergens met twee dezelfde medeklinkers. Jammer genoeg de verkeerde keuze, (Rijks)waterstaat!! Het is “gesperrt”.

Gisterenmiddag dacht ik, nou dat valt nog wel mee, ik loop morgen nog gewoon naar Echt. Nou, echt niet! Na een paar kilometer heb ik rechts omkeerd gemaakt; ik ging anders lopen, mijn linker kleine teen ging knellen en op die manier ontwikkel ik nog meer blaren. Dus vanmorgen het wijze besluit genomen om naar huis terug te keren.

De tocht heeft mij wel een aantal dingen geleerd: mijn uitrusting is nog te zwaar en soms te groot: mijn Coleman tentje wordt omgeruild naar een Quechua T2+ Ultralight (dat scheelt bijna 1,5 kg) en mijn Nomad slaapmat gaat vervangen worden door de Exped Synmat 9LW (waardoor het nog een kilo lichter wordt). Ik kan daarnaast nog wel een aantal items thuis laten. Aan de andere kant heb ik ook wel behoefte aan een CEE-stekkertje zodat ik eenvoudiger mijn telefoon kan opladen (waardoor ik hem niet in de wasruimte aan 220V hoef achter te laten) e.d. Op een volgend tochtje – volgend jaar – zullen we wel zien hoe het dan gaat.