Dag 39: Heimwee naar ” mijn vlakke land”

6 september 2015 Gargilesse – Crozant

21,9 km, 6 uur totaal: 994,5 km

21 °C

Toen we gisteren de steile afdaling naar de Rivier de Creuze maakten om op de camping te komen, wisten we dat we vandaag diezelfde heuvel weer op moesten; en we moesten in de afdaling regelmatig het anker uitgooien om niet te hard naar beneden te gaan, dus omhoog ….. Jawel hoor, een stijgingspercentage van 10% over een afstand van een kilometer. Da’s een behoorlijk eind omhoog. En er was vandaag geen enkel vlak stuk bij; het bleef maar stijgen, dalen, stijgen enz. Onwillekeurig moest ik aan het liedje van Jacques Brel denken “Mijn vlakke land, mijn vlakke land”.

Vannacht en vandaag zat eigenlijk alles tegen. Het begon gisterenavond met een live-optreden van vier amateur muzikanten in de aan de camping grenzende herberg; echt goed spelen konden ze niet, sterker, ze bakten er helemaal niets van. Ze speelden Blues, maar nog niet voor een kwart zo goed als “Harry en de rest” (zal Mat Faessen goed doen!). Maar goed, ze gingen toch door tot 2 uur vannacht en we werden dus regelmatig gewekt door luide muziek/lawaai. Vanmorgen bij het opstaan merkte Mathieu op dat het brood, dat we voor vandaag hadden bewaard (de dichtstbijzijnde zijnde winkel ligt in Crozant op 20 km afstand en die is alleen vanmorgen open; dat halen we dus niet en we wilden vanavond soep met brood eten) in de loop van de nacht uit zijn luifelcompartiment van zijn tent is gehaald door één of ander dier. Geen brood meer dus, ook niet voor het ontbijt. Op internet naar een bakker in de buurt gezocht en gelukkig was er ėėn op 4,5 km afstand, weliswaar in de richting van onze etappe, maar we moesten er wel voor omlopen. Goed, zo gezegd zo gedaan en na anderhalf uur zaten we aan onze pain au chocolat.

Koffie op de Brocanterie

We wilden eigenlijk kort na de middag op de plaats van bestemming aankomen maar al na anderhalf uur zagen we in, dat dat niet echt zou lukken. Het was te heuvelachtig en daarom hebben we ons vaste schema van 10 km, dan rust, dan weer 10 km enzovoorts laten varen. Om half twaalf hebben we koffie gedronken op een brocanterie, een rommelmarkt, in een ontiegelijk klein gat van een dorp. Je snapt niet hoe ze het organiseren, maar er stonden meer auto’s van bezoekers dan er woningen in het dorp waren. En natuurlijk ook Nederlanders!

De rivier de Creuze bij Crozant

De ruïnes van kasteel Crozant

Tegen half twee naderden we Crozant. Op mijn kaartje lag Crozant tussen twee rivieren ingeklemd en dus ging ik er vanuit dat het aan de rivier lag; toen we dichter en dichterbij kwamen en mijn GPS de hoogtecontouren begon te vertonen werd duidelijk dat het een aanzienlijke heuvel was waarop Crozant lag; de beide rivieren stroomden daar zo’n 60 meter lager omheen. Wij moesten dus nog in minder dan een kilometer 60 meter omhoog. Waar we de dag mee begonnen eindigden we ook: een flinke klim naar boven! Op de camping werden we door een Engels stel aangesproken; natuurlijk over waar gaat de reis naar toe, bevalt dat met zo’n kar enzovoort. Van hen begrepen we ook dat er eergisteren een Nederlands jong stel op de camping stond, dat ook onderweg was naar Santiago; bij navraag bleek het de Nijmeegse met haar Australische vriend te zijn, die we in Signy-l’Abbaye voor het eerste hebben ontmoet. Zij liggen dus ruim een dag voor, maar zijn ook jong!

Morgen naar La Souterraine, een etappe van 25 km en wederom: heuvel op en heuvel af.