Credential

Pelgrims (je hebt ze in soorten en maten) gaan op pad met een geloofsbrief, un Credential del Peregrino (Spaans) of Créanciale du Pélerin de Saint-Jacques de-Compostelle (Frans). Een credential ‘bewijst’ dat de houder een pelgrim is en daarom bepaalde voorrechten heeft. Het Caminogenootschap in Vlaanderen geeft nog steeds een officiële geloofsbrief aan pelgrims. In Nederland is de geloofsbrief opgenomen in het pelgrimspaspoort. Je hebt de Geloofsbrief niet nodig; bovendien, wat moet het franse of spaanse klooster met een stuk tekst in het voor hen onleesbare en onbegrijpbare Nederlands? Naar het stempelboekje of pelgrimspaspoort wordt uitdrukkelijk wel gevraagd. Hieronder is de buitenzijde en binnenzijde van een pelgrimspaspoort opgenomen, zoals die ook door het Nederlands Genootschap van Sint Jacob wordt uitgegeven. Deze is gebruikt, zoals je kunt zien aan de stempels die er in gezet zijn. Een officieel credential wordt tegen betaling van een paar euro’s uitgegeven door erkende instellingen; in Nederland voor € 2,75 als je lid bent van het Genootschap Sint Jacob. Klik hier voor een overzicht van erkende instellingen. Opmerkelijk genoeg ontbreken de Franse Camino-genootschappen.

’n bestempelde credential

Voorrecht

Het belangrijkste voorrecht is ‘gastvrij ontvangen worden’. Gastvrije ontvangst kan een pelgrim op allerlei plaatsen krijgen (voor alle duidelijkheid: ‘kunnen krijgen’ is niet hetzelfde als ‘mogen eisen’), maar vooral in de Spaanse (katholieke) refugio’s. Een credential is dus noodzakelijk als je wilt overnachten in Spaanse refugio’s of in Franse pelgrimsgîtes. Het document dient ook om stempels te verzamelen. Dit werkt volgens het ‘Elfstedentochtprincipe’. Overal langs de route kun je stempels (Spaans: sello; Frans: tampon) krijgen. En overal is ook letterlijk overal: in kerken en kloosters, in albergues en refugio’s, op campings en in hotels, in gemeentehuizen, in cafés en restaurants, bij de VVV en ga zo maar door. Soms moet je erom vragen, in refugio’s is het onderdeel van de incheckprocedure en soms is het zelfbediening.

Compostela

Als je minstens de laatste 100 kilometer naar Santiago hebt gelopen, de laatste 200 kilometer op de fiets of de laatste 100 kilometer met een paard aaneengesloten hebt afgelegd, kun je in Santiago de Compostela bij het pelgrimsbureau, het Oficina,  in de Rua do Vilar tegenover de kerk een zgn. Compostela aanvragen  en wordt de laatste stempel in jouw pelgrimspas gezet. Zorg voor de laatste 100 km (maar zie hieronder over de mogelijke wijziging naar 200 km) voor minstens twee stempels per dag, bij voorkeur in herbergen, kerken, monasterios en gemeentehuizen. Campings, café’s en restaurants kan ook, maar liever niet. Er gaan geluiden op dat ze de minimale afstand willen opkrikken naar 200 kilometer lopen – wat wel zeker een einde zal maken aan het massa-vertrek van hoofdzakelijk Spanjaarden in Sarria (zo’n 125 km vóór Santiago) – om het oorspronkelijke idee achter een pelgrimstocht weer meer te benadrukken. In de katholieke traditie hopen veel gelovigen een goddelijke zegen te krijgen; andere bedevaartgangers of pelgrims leggen een hele of gedeeltelijke bedevaart af om de ervaring, om er geweest te zijn, om andere mensen te ontmoeten, om over het leven na te denken en/of om tot bezinning te komen.

Van 12 tot 14 december 2014 vond in Villafranca del Bierzo een studiebijeenkomst plaats van de FICS, de Fraternidad Internacional del Camino de Santiago. Tijdens die bijeenkomst werd gepleit om het minimum aantal kilometers, benodigd voor het verkrijgen van de compostela, flink op te schroeven en op elke compostela het totaal aantal afgelegde kilometers te vermelden.

De engelse tekst daaromtrent luidde als volgt: “It is clear that the final 100 kilometer hike required by the See of St. James to obtain the Compostela document, abetted by the Autonomous Community of Galicia, is the principal cause of the overcrowding, devaluation, vulgarity and confusion that reigns in these stretches of the Jacobean trails. Disingenuous promotions identifying only these last (Galician) kilometers as “The Camino de Santiago” means that now more than 35% of pilgrims walk the least number of kilometers required, while the thousands of pilgrims who have come much longer distances are disenchanted and disheartened when given the same recognition. Limiting the Camino to Galicia throws aside the universality of the Camino de Santiago and the many historic trails that lead to the apostle’s shrine. For this we ask the authorities of the Cathedral in Santiago: Consider increasing substantially the kilometers required for the Compostela; AND include on the Compostela document the place where the pilgrim began his journey, thus acknowledging the achievement of the long-distance pilgrim.”

Ook was er een pleidooi om de regels in pelgrimsherbergen te standaardiseren en een onderscheid te maken tussen de private en de traditionele ‘non-profit herberg’. Er is een manifest opgesteld met als slotzin: “De camino is er om op te wandelen en er van te genieten. Niet om van albergue naar albergue te racen om daar ’s morgens om 9 uur al in de rij te staan voor een bed voor de komende nacht. Respect en solidariteit zouden op de eerste plaats moeten komen.”(uit: Ultreia 2015, nr 42).

In het Oficina zul je gevraagd worden naar de motivatie van jouw tocht. Deze kan religieus zijn, spiritueel, cultureel, louter sportief of anderszins. Wie alleen een van de drie laatste ‘motivos’ noemt moet niet verbaasd zijn als hem de Compostela onthouden wordt en in plaats daarvan een getuigschrift (certificado alternativo) wordt aangereikt. Maak er dus een ‘spirituele’ tocht van, niet in het minst ook voor jezelf. Het pelgrimsbureau is elke dag van de week geopend.

 

de officiële Compostela

Sinds mei 2014 wordt aan de pelgrim die daar om vraagt ook een afstandscertificaat uitgereikt tegen betaling van € 3,- Daarin is vermeld vanaf welke plaats en wanneer je bent begonnen, wanneer je in Santiago bent aangekomen en hoeveel kilometer je hebt afgelegd.