Dag 34: Lieflijke Cher

1 september 2015 Baugy – Bourges

31,6 km, 7 uur 15 minuten totaal: 854,8 km

24 °C

De Refugio gisterenavond

Gisterenavond was het in de refuge toen we gingen slapen nog kort tegen de dertig graden, zodat we niet onder een laken of dekbed gingen liggen. Vannacht daarentegen heeft het flink geregend en koelde het daardoor ook enorm af. Om half vijf werd ik wakker van de kou en voelde een ik een koude luchtstroom over mijn rug, die inmiddels tot gevolg had dat ik kou op mijn rugspier had ontwikkeld. Vanmorgen bij het opstaan was die nog niet weg en toen we, nog steeds in de regen die wel iets in sterkte had afgenomen – het druppelde nog, maar genoeg om echt nat te worden – voor achten onderweg gingen, was de pijn er nog steeds.

Lieflijke Cher in de regen met Mathieu centraal

Hoewel het landschap echt uitnodigend is om doorheen te lopen, we lopen door het departement Cher, genoemd naar de gelijknamige rivier waaraan vele Franse Koningen voor hun maîtresses prachtige onderkomens hebben gebouwd, ging het bij mij met de kilometer slechter. De pijn in de rug werd we hoe langer hoe sterker en de nattigheid droeg daar natuurlijk ook zijn steentje aan bij. Toen we halverwege waren heb ik in woverleg met Mathieu besloten om de rest maar eens – bij wijze van hoge uitzondering – met de trein te doen. Mathieu had liever de etappe uit gelopen, maar voor mij was dat geen optie. Waar andere pelgrims, met een rugzak, nog wel eens een lift krijgen aangeboden, is dat voor ons, met een toch tamelijk grote Wheelie als bijwagen, nagenoeg uitgesloten.

De kathedraal van Bourges

Een kaarsje aangestoken bij de Moeder Gods

De zijvleugel is bijkans nog mooier dan het front.

Uiteindelijk kwamen we om half drie bij de kathedraal in Bourges aan, hebben we onze stempel gehaald, een kaarsje bij Maria opgestoken en zijn we op een terras, tegenover de kathedraal in de zon gaan zitten, die inmiddels volop scheen. Op dat terras stonden we volop in de belangstelling. Een Nederlands paar was zeer benieuwd hoe wij dat deden, zo ver van huis met een Wheelie.Ach, al die belangstelling is leuk en ook de aandacht die wildvreemde mensen je soms schenken.

Eind van de middag hadden we onze tent opgezet en konden we ons opmaken voor de volgende etappe: naar Charost, in een pelgrimsherberg.